حمله روسیه به اوکراین

ماتیاس کولب و پل آنتون کروگر-زود دویچه سایتونگ/ سرویس های مخفی غربی متقاعدند که روسیه طی چند هفته گذشته به تقویت بیشتر نیروهای خود در مرزهای اوکراین و ایجاد گزینه های نظامی پرداخته است. یک کارشناس ارشد نظامی در تماس با روزنامه زوددویچه سایتونگ، تعداد سربازان را 106 هزار نفر اعلام کرد. این تعداد شامل اعضای نیروی دریایی یا نیروی هوایی و همچنین نیروهای مسلح جدایی طلب تحت کنترل مسکو در دونباس نمی شود. سرویس های مخفی غربی تعداد نیروهای مسلح جدایی طلب تحت کنترل مسکو را بین 35 هزار تا 40 هزار نفر اعلام کرده اند.

اگر نیروهای روسی به اوکراین حمله کنند، می توان انتظار بزرگترین نبرد در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم به بعد را داشت.

در حال حاضر بین 55 تا 60 گردان تاکتیکی در کمتر از 300 کیلومتری مرز اوکراین مستقر هستند. بسته به تخصص شان، این گردان ها از 400 تا 800 سرباز به اضافه واحدهای پشتیبانی و تدارکات تشکیل شده اند. در فوریه 2021، حداکثر 25 گردان در همان منطقه حضور داشتند. به گفته کارشناسان نظامی غربی، این تعداد برای دفاع از کریمه، قلمرو روسیه در امتداد مرز و همچنین جمهوری های جدایی طلب در شرق اوکراین کافی بود.

در حالی که توپخانه، راکت و واحدهای رزمی و نیروهای پشتیبانی روسی عمدتاً در پاییز مستقر شدند، روسیه از پایان ماه دسامبر مهمات و لوازم مورد نیاز بیمارستان‌های صحرایی و همچنین مرزبانان، واحدهای گارد ملی و نیروهای ذخیره با تجربه پلیس را به اوکراین ارسال کرده است. اگر کسی بخواهد مناطقی را اشغال کند، چنین نیروهایی ضروری هستند.

ارتش اوکراین در مجموع حدود 190 هزار سرباز دارد. نیمی از نیروهای زمینی در مرز با جمهوری های تجزیه طلب در شرق مستقر هستند. به گفته کارشناسان نظامی غربی، اوکراین علاوه بر کمبود نیروها، فاقد سیستم دفاع هوایی موثر نیز هست.

استقرار نیروها به رئیس جمهوری روسیه، ولادیمیر پوتین، گزینه های نظامی متعددی را ارائه می دهد. جامع‌ترین آنها تهاجم از چندین جبهه است، گزینه های دیگر شامل الحاق جمهوری‌های جدایی‌طلب یا تلاش برای ایجاد یک پل زمینی به کریمه هستند.

سرویس های اطلاعاتی نگران هستند که روسیه از سه جبهه حمله کند: در آغاز سال 2021، استقرار نیروها عمدتاً در شرق اوکراین مشاهده می شد؛ اکنون سربازان بیشتری به نزدیک مرز بلاروس منتقل شده اند، کشوری که حاکم آن کاملاً به پوتین وابسته است؛ وضعیت در جنوب نیز به همین اندازه پیچیده است: سربازان روسی می توانند از کریمه به سمت شهر اودسا پیشروی کنند و عملیات آبی را برای قطع کامل دسترسی اوکراین به دریای سیاه آغاز کنند.

روسیه اصرار دارد که در حال برنامه ریزی برای حمله نیست. نه تنها جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا در این مورد تردید دارد، بلکه در میان سایر کشورهای ناتو نیز این اتفاق نظر وجود دارد که اگر ولادیمر پوتین، رئیس جمهوری روسیه فقط می خواست ابزار فشار تهدیدآمیز ایجاد کند، این تحرکات نیروها و هزینه های بالای مرتبط با آن ضروری نمی بود.